زمینه و هدف: استروک یکی از علل میرایی و ناتوانی در دنیا است. با آنکه استروک در مردان شایع تر از زنان است اما بیش از نیمی از مرگ های ناشی از استروک در زنان روی می دهد. چندین حالت و عوامل مرتبط با شیوه زندگی بعنوان عامل خطر استروک شناسایی شده اند. هدف از این مطالعه بررسی عوامل خطر عمده استروک و الگوی آن در زنان است.روش کار: تعداد 62 بیمار مبتلا به استروک ایسکمیک از بخش نورولوژی بیمارستان علوی طی سال 1381 انتخاب شدند و با شاهد های همسان شده از نظر سنی از سایر بخش های همان بیمارستان مقایسه شدند. اطلاعات مربوط به وضعیت مواجهه با عوامل خطر عمده توسط پرسشنامه دارای ساختار و از طریق مصاحبه گردآوری شد. خطر استروک توسط محاسبه شانس نسبی بر آورد گردید.یافته ها: خطـر استروک در زنان با پرفشاری خـون (OR=8.4 95% CI=1.8-3.7)، سیگاری کنونی (OR=4.2 95% CI=1.1-16)، دیابت (OR=3.7 95% CI=1.4-9.7) و بیماری قلبی ( OR=3.2 95% CI=1.2-8.4) بطور معنی داری افزایش نشان داد. ارتباط سایر عوامل نظیر فعالیت فیزیکی، ارتباط غیر مستقیم با دود سیگار و سابقه کلسترول بالا با استروک معنی دار نبود.نتیجه گیری: فشار خون بالا، مصرف سیگار، دیابت و بیماری قلبی عوامل خطر عمده استروک در زنان هستند. بسیاری از این عوامل قابل اصلاح یا تغییر هستند، بنابراین استراتژی های پیشگیری باید با در نظر گرفتن این نکات در جهت کاهش استروک در زنان برنامه ریزی گردد.

زمینه: سرطان سینه، شایع ترین سرطان زنان در سراسر دنیا و علت عمده مرگ های ناشی از سرطان در بین زنان است. با توجه به روند افزایشی میزان بروز سرطان سینه در ایران و قابل اصلاح بودن بسیاری از عوامل خطر مرتبط با آن، مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل پیش بینی کننده قابل اصلاح سرطان سینه در زنان شهر تبریز انجام گرفت.روش ها: در این مطالعه مورد شاهدی که بر پایه اطلاعات بیمارستانی انجام گرفت، 140 زن مبتلا به سرطان سینه از مراجعین درمانگاه انکولوژی و 280 شاهد از مراجعین سایر درمانگاه های بیمارستان امام رضای شهر تبریز شرکت نمودند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه و اطلاعات موجود در پرونده بیماران انجام گرفت. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی با نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: در مدل رگرسیون لجستیک چند متغیره، متغیرهای سطح تحصیلات، سابقه مصرف غذای پرچرب، سابقه قرار گرفتن در معرض دود سیگار، سابقه استرس، سابقه مهاجرت به عنوان عوامل خطر سرطان سینه معرفی شدند و مصرف میوه و سبزیجات به میزان کافی و وضعیت شیردهی نقش پیشگیری کننده از سرطان سینه داشتند.بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که برخی از عوامل مرتبط با سبک زندگی از جمله عوامل تغذیه ای و استرس به عنوان عوامل خطر سرطان سینه مطرح می باشند، لذا توجه بیشتر اعضای تیم درمان خصوصا پرستاران به عنوان بزرگترین گروه حرفه ای سیستم مراقبتی به سبک زندگی سالم و ارائه آموزش در مورد تغییر شیوه زندگی ناسالم توصیه می گردد.

زمینه و هدف: افزایش شیوع عوامل خطر بیماری های قلبی - عروقی لزوم تدوین رویکردهای پیشگیرانه و اولویت بندی مداخلات مربوطه را ضروری می نماید. این مطالعه جهت بررسی برآورد سهم تاثیر بالقوه عوامل خطر تعدیل پذیر در بار بیماری های قلبی - عروقی در ایران انجام گردید.روش کار: به منظور محاسبه سهم تاثیر بالقوه عوامل خطر، از روش شناسی ارزیابی خطر مقایسه ای سازمان جهانی بهداشت استفاده شد. شیوع عوامل خطر از سومین بررسی مراقبت عوامل خطر بیماری های غیرواگیر و اندازه اثر مربوطه از مطالعه قند و لیپید تهران استخراج گردید. سپس اثر مشترک عوامل خطر مورد بررسی (دیابت، پرفشاری خون، چاقی مرکزی، کلسترول بالا) برآورد گردید.یافته ها: اثر مشترک عوامل خطر انتخابی در سطح حداقل خطر تئوریک نشان داد که پس از تغییر شیوع واقعی آنها به سطح صفر در زنان %59.4 (76-30= دامنه اطمینان 95%) و در مردان 37% (21.7-50.2= دامنه اطمینان 95%) از بار بیماری های قلبی - عروقی قابل اجتناب است. اثر مشترک عوامل خطر انتخابی در سطح حداقل خطر منطقی و سطح حداقل خطر امکان پذیر نیز در زنان بیشتر از مردان بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه با تکیه بر بار قابل اجتناب به دست آمده، موید لزوم اجرای یک برنامه غربالگری پیوسته و وسیع جمعیتی در خصوص عوامل مورد بررسی در میان بزرگسالان است.

اضافه شدن یک پارامتر به یک توزیع معلوم، یک روش مفید برای ساختن یک خانواده انعطاف پذیر از توزیع ها است. در این مقاله، ابتدا با جایگذاری توزیع نرخ خطر جمع پذیر در مدل کلی نسبت بخت های متناسب، توزیع نرخ خطر جمع پذیر اصلاح شده معرفی می شود. سپس براساس دو مجموعه از متغیرهای تصادفی که از مدل نرخ خطر جمع پذیر اصلاح شده پیروی می کنند به مقایسه های تصادفی سیستم های سری و موازی متشکل از این مولفه ها پرداخته می شود.

پرسش اصلی پژوهش آن است که در بستر شرایط و وضعیت اقتصادی، سیاسی، مدیریتی و اجتماعی کشور انگاره ها یا ایستارها چه تاثیری بر مشارکت سیاسی دانشجویان در انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 و ارزیابی آنها از انتخابات کنونی و انتخابات در آینده داشته است؟ این پژوهش با روش پژوهش پیمایشی توصیفی و با تکنیک پرسشنامه ای در دو شکل باز و بسته انجام شده است.. یافته های پژوهش در هر دو پرسش نامه باز و بسته با محور های چندگانه نشان دادند که عوامل و شرایط نامطلوب و بد اقتصادی کشور از بالاترین تاثیر در ایجاد انگاره و جهت گیری رفتاری در انتخابات ریاست جمهوری و ارزیابی منفی به نتایج انتخابات و احتمالا استمرار آن در آینده داشته اند. در جایگاه بعدی، عوامل دیگر قرار دارند که مهمترین آنها عبارتند از: مدیریت و مدیران ضعیف و ناکارامد یا کمتر کارامد، عدم شفافیت و فساد در نظام سیاسی و اقتصادی (بوروکراسی کمتر پاسخگو و نظارت پذیر) ، ضعف اخلاق مدنی، نبود فضای رقابتی و باز در حد مطلوب، وجود تبعیض ها، هدایت شدگی ها و فرصت های نابرابر در تبلیغات، عدم برخورداری کاندیداها از شاخص های صلاحیت، ارتباط پذیری صادقاانه با مردم و اخلاق مدنی و در نهایت نهادینه نبودن شرایط مطلوب برای تحقق رفتار انتخاباتی در قالب دو انگاره مطلوب حق فردی و تکلیف ملی برای بهبود شرایط و تعیین سازنده سرنوشت فردی و ملی. در مجموع این انگاره های سلبی منجر به کاهش مشارکت انتخاباتی دانشجویان مورد مطالعه در حد کمتر از یک سوم بود.

امروزه پدیده بیابان و بیابان­زایی گریبان­گیر بسیاری از کشورهای جهان از جمله کشورهای در حال توسعه می­باشد. با نگاهی به گستره منابع طبیعی کشور در می­یابیم که چشم­انداز غالب در این گستره، اراضی بیابانی است. دانشمندان و متخصصین بر این عقیده­ می­باشند که علاوه بر عوامل طبیعی، عوامل انسانی نیز در بیابان­زایی نقش اساسی و کلیدی دارند. از آنجا که اکثر معیارهای مؤثر در بیابان­زایی در دسته عوامل طبیعی قرار دارند، تهیه مدل­های تعیین پتانسیل بیابان­زایی، به­صورت منطقه­ای انجام می­گیرد. در پژوهش حاضر به­منظور بررسی معیارها و شاخص­های مؤثر در بیابان­زایی منطقه جنوب شرق اهواز در استان خوزستان،‏‏ از مدل ایرانی ارزیابی پتانسیل بیابان­زایی (IMDPA) استفاده و از بین نه معیار این مدل دو معیار پوشش گیاهی و اقلیم با توجه به شرایط منطقه انتخاب و برای هر معیار، شاخص های مختلفی در نظر گرفته شده است. در این مدل ارزش عددی معیارها از میانگین هندسی شاخص ها و در نهایت بیابان­زایی کل منطقه از میانگین هندسی معیارها به­دست آمده و در نرم­افزار ArcGIS نقشه نهایی بیابان­زایی منطقه تهیه گردید. نتایج نشان داد که معیار پوشش گیاهی با ارزش عددی 06/2 تأثیر بیشتری نسبت به معیار اقلیم با ارزش عددی 93/1 در بیابان­زایی منطقه داشته است. در آخر نیز ارزش کمی شدت بیابان­زایی براساس دو معیار مورد بررسی به میزان 99/1 به­دست آمد که طبق جدول امتیازدهی این مدل وضعیت فعلی بیابان­زایی برای کل منطقه متوسط تعیین گردید.

برنامه ریزی آرمانی خطی یکی از تکنیک های مهم برای حل مسایل برنامه ریزی خطی چندهدفه می باشد که برای هر هدف (آرمان) یک سطح آرزو توسط تصمیم گیرنده در نظر گرفته می شود. در برنامه ریزی آرمانی اگر چند سطح آرزوی گسسته، برای آرمان ها درنظر گرفته شود، بحث برنامه ریزی آرمانی چندانتخابی مطرح می شود که اولین بار توسط چانگ در سال (2007) ارایه شد. چانگ در سال (2008) نوعی دیگر از برنامه ریزی آرمانی چندانتخابی به نام برنامه ریزی آرمانی چندانتخابی اصلاح شده که سطح آرزوی آرمان های آن، یک بازه بسته می باشد را مطرح نمود که ممکن است ابتدای بازه یا انتهای بازه از اهمیت خاصی برخوردار باشند. اولین مقاله چندانتخابی فازی باسطح آرزوی فازی مثلثی توسط بانکیان و همکاران در سال (2012) ارایه شد. در این مقاله مدل هایی جدید ازمسایل برنامه ریزی آرمانی چندانتخابی اصلاح شده (برنامه ریزی آرمانی چندانتخابی اصلاح شده با قیود فازی انعطاف پذیرو برنامه ریزی آرمانی چندانتخابی اصلاح شده با آرمان های فازی انعطاف پذیر) را مورد بررسی قرار می دهیم و برای حل آنها با استفاده ازروش آلفا-برش و در نظر گرفتن حداقل درجه عضویت های متفاوت برای آرمان ها یا قیدهای فازی انعطاف پذیر، آنها را به برنامه ریزی آرمانی خطی چندپارامتری قطعی تبدیل می کنیم. برای درک بیشتر مثال هایی عددی مطرح می کنیم و با روش های فوق آن ها را حل می کنیم.

مقدمه: فعالیت جسمانی از دیرهنگام محور اصلی اقدامات مداخله ای در کاهش بار تحمیلی بیماری های قلبی- عروقی بوده است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین فعالیت و عدم فعالیت با عوامل خطر بیماری های قلبی- عروقی در افراد نظامی سالم می باشد.مواد و روش ها: شاخص های تن سنجی، تابلوی لیپید- لیپوپروتئین، فشارخون و قندخون ناشتا در دو گروه فعال (n=50) و غیرفعال (n=50) مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: افراد دارای فعالیت جسمانی به طور معناداری دارای اندازه های کم تر شاخص های بدنی (به استثنای قد)، سطوح کم تر کلسترول تام، لیپوپروتئین با چگالی کم، تری گلیسیرید، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، عامل خطر (نسبت کلسترول تام/ لیپوپروتئین با چگالی بالا)، شاخص آتروژنیک (نسبت لیپوپروتئین با چگالی کم/ لیپوپروتئین با چگالی بالا) و سطوح بیش تر لیپوپروتئین با چگالی بالا بودند. ضرایب همبستگی ساده نشان داد که شاخص توده بدنی و نسبت دورکمر به دورباسن، به طور معنا داری با فشارخون سیستولیک در گروه غیرفعال ارتباط مثبت و شاخص توده بدنی ارتباط معکوس با لیپوپروتئین با چگالی بالا در هر دو گروه داشت که در گروه غیر فعال از میزان بیش تری برخوردار بوده و محیط دورکمر ارتباط معکوس با لیپوپروتئین با چگالی بالا در گروه غیرفعال داشت.نتیجه گیری: با کاهش عوامل خطر بروز حوادث قلبی- عروقی و پیشگیری قابل توجه از پیشرفت آن، خواص مفید فعالیت جسمانی برجسته می شود و به تاثیر آن به عنوان یک اقدام حمایتی برای برخوردار بودن از سبک زندگی سالم تر در جامعه و به ویژه در میان پرسنل نظامی می توان تاکید و اشاره کرد.

مقدمه: استفاده از رایانه بدون توجه به ارگونومی ممکن است منجر به مشکل بهداشتی، ناراحتی بلندمدت، ناتوانی جسمی و از دست رفتن روزهای کاری شود.هدف: بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر تلفیق نظریه رفتار برنامه ریزی شده و مرحله های تغییر در اصلاح وضعیت بدنی، عوامل خطر ارگونومی و شدت دردهای اسکلتی عضلانی در کاربران رایانه.مواد و روش ها: در این مطالعه کنترل شده تصادفی نیمه تجربی، 75 نفر از کاربران به دو گروه تقسیم شدند، در گروه اول مداخله آموزشی تئوری محور بر اساس سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده و الگوی مرحله های تغییر اعمال شد و گروه دوم، گروه کنترل ((n=75 بود. هر دو گروه در شروع مطالعه، 3 و 6 ماه بعد از مداخله ارزیابی شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل: روش ارزیابی سریع اندام فوقانی برای تعیین حالت  کاری اندام فوقانی، پرسشنامه خود اجرا که سازه های تئوری رفتاری برنامه ریزی شده را اندازه گیری می کند، الگوریتم مرحله های تغییر و آزمون دانش ارگونومی و VAS برای ارزیابی شدت درد اسکلتی- عضلانی بود. مداخله شامل دو جزء بروشور اطلاعاتی منطبق بر مرحله و مشاوره آموزش پیشگیرانه فردی بود.نتایج: گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل نمره های بالاتری را در آگاهی، نگرش، کنترل رفتاری درک شده، قصد و همین طور رعایت پوسچر طبیعی به عنوان رفتار هدف داشتند (p<0.05). همچنین، یافته ها نشان دهنده کاهش معنی دار شدت درد اسکلتی عضلانی بود (p<0.05). در پی گیری های 3 و 6 ماه بعد از مداخله، بین دو گروه در سازه هنجار انتزاعی تفاوت معنی دار دیده نشد. مداخله نتوانست سطح خطر RULA را با حوزه پایین و خیلی پایین (سطوح 1 و 2) کاهش دهد و تنها آن را به سطح خطر متوسط رساند.نتیجه گیری: اگر آموزش ارگونومی پیشگیرانه به عنوان جزیی از مداخله های چندبخشی باشد که دست کم دو مورد از موارد آنالیز و حذف عوامل خطر، کنترل های مهندسی و کنترل های اجرایی را دربر داشته باشد، موفق تر خواهد بود.